Reaguje- stop przemocy!

Przemoc to intencjonalne działanie lub zaniechanie jednej osoby wobec drugiej, które wykorzystując przewagę sił narusza prawa i dobra osobiste jednostki, powodując cierpienia i szkody.

W wielu aktach prawnych, literaturze możemy znaleźć różne rodzaje przemocy, jednak każdy z nich w moim przekonaniu ma wspólne określenie "pozbawienie". Pozbawienie: godności, szacunku, poczucia wartości, bezpieczeństwa... i mogłabym tak wymieniać dalej.

Ja w swojej praktyce zawodowej najczęściej NIESTETY spotykam się z przemocą domową wobec dzieci. Najczęściej są to dzieci w domach, w rodzinach dysfunkcjonalnych, często z problem uzależnienia od alkoholu, chorobami psychicznymi czy innymi trudnościami.

I co wtedy? Jak reagować?

1. Zacznij od obserwacji zachowania dziecka.

Nigdy nie rób nic pochopnie. Jeśli uważasz, że dziecko doznaje krzywdy, przemocy zaobserwuj czy jego zachowanie wobec rówieśników się nie zmieniło. Czy zdarzają się, że dziecko staje się agresywne? Pamiętaj, że Twój podopieczny, który potencjalnie może być ofiarą odreagowuje swoje doświadczenia na kolegach, często stając się sprawcą, identyfikującą się ze sprawcą sprawdza granice innych.

Swoim podejrzeniami podziel się z innymi osobami, co "dwie głowy to nie jedna". To co Tobie się może wydawać dla kogoś innego może przedstawiać się inaczej. Takie sytuacje warto przegadać w grupie, podzielić się swoimi spostrzeżeniami.

2. Rozmowa z ofiarą- przerwanie milczenia.

W momencie kiedy Twoje podejrzenia się prawie w 100 % potwierdza, to czas na rozmowę. Rozmowa to na pewno trudne wyzwanie przed osobą dorosłą, specjalistą, ale pamiętaj, że największą trudność nie masz TY, tylko Dziecko. To ono się wstydzi, jest lękliwe, boi się. Boi się sprawcy, np. że zostanie wyrzucone z domu lub jeśli się poskarży i sprawca się dowie, to kolejny raz doświadczy przemocy.

Dlatego należy stworzyć odpowiednie warunki do rozmowy, aby dziecko czuło się bezpiecznie. Pamiętaj, że jest to bardzo duży kredy zaufania ze strony dziecka, uszanuj to i bądź po jego stronie, aby nie miał poczucia, że wszyscy dorośli mogą go skrzywdzić. Ważne podczas rozmowy jest otocznie. Rozmowa powinna odbywać się w spokojnej atmosferze (w pomieszczeniu, gdzie nikt nam nie będzie przerywał, nie będzie dzwoniących telefonów, przychodzących innych osób/dzieci). Ważne, aby dobierać słowa odpowiednie do wieku i poziomu rozwojowego dziecka. Przykładowy skrypt rozmowy znajdziecie na Instragramie @teczkapedagoga (zapraszam!)

3. Masz informacje o przemocy, powiadom odpowiednie służby.

Nie bój się powiadomić służby: policję, pomoc społeczną, kuratora sądowego (sąd). Robisz to w dobrej wierze. Nawet jeśli sytuacja okażę się nieporozumieniem, to nie będziesz pociągnięty do odpowiedzialności. Nikogo nie karze się za to, że troszczy się o swoich podopiecznych. Pamiętaj o stworzeniu notatki służbowej z rozmowy z dzieckiem (może ona być potrzebna np. podczas rozprawy w sądzie czy innych spotkaniach w sprawie sytuacji dziecka).

REAGUJ, STOP PRZEMOCY!!!